’A trammundene e u sòle

Nu jurne ’a trammundene e u

sòle letecàvene, pecché ognune decève de

resse cchiù fforte de quill’ate.

A nu certe punde vèdene, vèdene n’òmmene,

che camenave comblétamènde cuperte da nu mantílle.

I ddû decìdene na cose:

u cchiù fforte jè qquille ca reèsçe a levé u mandílle allu crestiane.

Allòre ’a trammundene ngumenze a scesçé forte forte,

ma cchiù scesçêve e cchiù l’òmmene c’u mandílle ce ammandêve,

e u pòvere vínde c’eja avuta fermà.

Dòpe poca tímbe aghesce u sòle e ll’òmmene,

che ssendève calle, ce leve u mandílle.

Accuscì â trammundene

j’attucquete a dîce ch’u sòle jeve cchiù fforte.